تأثیر جنیستئین بر بروز ملانوزیس و کیفیت میکروبی و شیمیایی میگوی وانامی نگهداری شده در یخ

در این تحقیق اثر جنیستئین به عنوان یکی از ترکیبات فنولی موجود در سویا در جلوگیری یا به تعویق انداختن بروز ملانوزیس و فساد میکروبی و شیمیایی در میگوی وانامی نگهداری شده در یخ بررسی شد. جهت انجام این تحقیق میگوهای پرورشی وانامی پس از صید، بلافاصله همراه با یخ به آزمایشگاه منتقل گردیدند. سپس میگو ها در تیمارهای تهیه شده به مدت 5 دقیقه غوطه ور شدند. ارزیابی میکروبی(pbc, mbc)، ارزیابی شیمیایی(ph)، فاکتورهای سنجش فساد(tvb-n, tba)، سنجش میزان آمین های بیوژن و همچنین ارزیابی ملانوزیس در روزهای صفر، 2، 4، 6، 8 و 10 انجام گرفت. به طورکلی تیمار حاوی جنیستین با غلظت 1/0 درصد و محلول nacl، edta، اسید لاکتیک و اسید اسکوربیک نسبت به سایر تیمارها در مهار ملانوزیس در میگوی وانامی موثرتر بود. هنگامی که میگوها با تیمار حاوی جنیستئین با غلظت1/0 درصد و محلول nacl، edta، اسید لاکتیک و اسید اسکوربیک تیمار شدند و در یخ به مدت 10 روز نگهداری شدند، در میزان باکتریهای مزوفیلیک و سایکروفیلیک و همچنین میزان ph ،tvb-n و tba در مقایسه با سایر تیمارها کاهش معنا داری نشان داد. همچنین میزان حضور آمین های بیوژن (هیستامین، پوترسین و تیرامین) در میگوهای تیمار شده با جنیستئین 1/0 درصد و محلول نمک طعام، اسید لاکتیک، اسید اسکوربیک و edta در مقایسه با سایر تیمارها کاهش نشان داد. بنابراین می توان گفت که جنیستئین می تواند به عنوان یک مهارکننده طبیعی پلی فنل اکسیداز در میگوی وانامی استفاده شود و می تواند تشکیل ملانوزیس را در طول نگهداری در یخ به تاخیر بیاندازد. در بررسی انجام شده به خوبی نشان داده شد که به جای استفاده از متابی سولفیت سدیم که برای سلامتی انسان مضر است می توان از ماده جنیستئین خالص با غلظت 1/0 درصد و یا بالاتر از این غلظت نیز استفاده کرد.